aim

[eɪm] 1. vt

to aim sth (at) — gun celować (wycelować perf) z czegoś (do +gen); camera kierować (skierować perf) coś (na +acc); blow mierzyć (wymierzyć perf) coś (w +acc); remark kierować (skierować perf) coś (pod adresem +gen)

2. vi

celować (wycelować perf), mierzyć (wymierzyć perf)

3. n

cel m; (skill) celność f

to aim at — (with weapon) celować (wycelować perf) w +acc; (objective) dążyć do +gen

to aim to do sth — zamierzać coś zrobić

* * *

[eim] 1. verb

1) ((usually with at, for) to point or direct something at; to try to hit or reach etc: He picked up the rifle and aimed it at the target.) celować

2) ((with to, at) to plan, intend or to have as one's purpose: He aims at finishing tomorrow; We aim to please our customers.) mieć na celu, dążyć

2. noun

1) (the act of or skill at aiming: His aim is excellent.) cel

2) (what a person intends to do: My aim is to become prime minister.) cel

•

- aimless

- aimlessly
- aimlessness
- take aim